[01-05] ,,My wyjeżdżamy, oboje''

            Zapraszam na kolejny rodział ;) Zostaw po sobie ślad xD

                Harry w towarzystwie El i Lou, oraz swojej córki chodzi od sklepu do sklepu w jednym największych centr handlowych w Londynie. Choć są tam od niedawna, to już sporo fanek poprosiło ich o zdjęcia, bądź autografy.

- Zajdźmy jeszcze tutaj- zarządza Eleanor i bierze za rączkę Darc. Dziewczyny wchodzą przodem do sklepu i po chwili znikają za wieszakami. Louis obładowany torbami z zakupami swojej dziewczyny siada na ławce, a zaraz dołącza do niego Hazza.

- Darcy jest niesamowita- uśmiecha się szeroko do przyjaciela.

- Jest całkiem okej- odpowiada Styles, wzruszając ramionami. Polubił tę dziewczynkę, ale czasami męczy go jej entuzjastyczne zachowanie. Jest miła, uśmiecha się, przytula go. Niby nic złego, ale dla Harry’ego jest to zupełna nowość, a ten chłopak nie lubi zmian w swoim życiu.

- Jesteś idiotą, mój drogi przyjacielu- Tomlinson kładzie loczkowi dłoń na ramieniu i wypowiada te słowa z poważną miną.

- Co? Dlaczego?- zdumiewa się zielonooki. Marszczy brwi tak, że na jego czole powstają pojedyncze zmarszczki.

- Bo masz przed sobą skarb, a go nie dostrzegasz- odpowiada Tommo, jakby była to najoczywistsza rzecz na świecie. Widząc jednak zdezorientowanie swojego towarzysza, postanawia wytłumaczyć mu to w inny sposób.- Czy odkąd pojawiła się Darcy byłeś w klubie?

- Nie- odpowiedź automatycznie wychodzi z ust bruneta

- Spożywałeś alkohol?

- Nie

- Ćpałeś?

- Nie

- Pieprzyłeś jakąś laskę?

- Nie

- I widzisz. Dzięki niej nie robisz już takich bezmyślnych rzeczy. Ona jest jak takie twoje światełko w tunelu, a ty jesteś ślepi, że nie potrafisz tego zauważyć.- wyjaśnia Lou z dumą, że udało mu się zaskoczyć lokersa.

- Poetycko- burczy pod nosem Hazz- Skąd u ciebie tak głębokie przemyślenia?

- Oglądałem ostatnio z El jakiś film psychologiczny.- wzrusza ramionami, wzrokiem przeszukując sklep w poszukiwaniu dziewczyn.- Podnoś swoje dupsko, Styles.

- Tylko nie dupsko!- sprzeciwia się Hazza- to jest seksowny tyłeczek- porusza zabawnie biodrami, a po chwili klepie się w tyłek.

- A potem się dziwimy skąd tyle Larry shippers.- wywraca teatralnie oczami Lou, śmiejąc się pod nosem z zachowania młodszego przyjaciela.

***

- Prosiłem cię tylko o jedno. Jedna rzecz, którą i tak musiałeś spieprzyć- Harry słucha kolejnego wykładu na temat swojego ‘karygodnego’ zachowania. Podczas ich pobytu w centrum handlowym jeden z tych szujowatych paparazzi zrobił im kilka zdjęć, co nie bardzo spodobało się zarządowi.

- Zluzuj majki, Paul- mówi, rozkładając się wygodniej na fotelu i poprawia komórkę przy uchu.

- To nie jest zabawne- ponownie słyszy zirytowany głos swojego menadżera- choć przez chwilę mógłbyś być odpowiedzialny?

- Zastanowię się- odpowiada zaczepnie lokers, uważnie przyglądając się lodówce, na której przyczepiony był rysunek Darcy. Na białej kartce znajdował się duży, biały dom, z wielkim ogrodem pełnym kolorowych kwiatów. Koło domu stał czarny, sporych rozmiarów samochód, który do złudzenia przypominał Range Rovera loczka. Usta Harry’ego rozciągnęły się z uśmiechu, który bez dwóch zdań był szczery. – Muszę kończyć i postaram się być grzeczny- mamrota do słuchawki, wciąż wpatrzony w arcydzieło stworzone małą rączką jego córki. Odkłada telefon na szafkę i wstaje, energicznym krokiem zmierzając do swojej garderoby. Wchodzi do jej wnętrza i wyszarpuję w środka dwie walizki.

- Wyjeżdżasz? – słyszy melodyjny głos Darc. Odwraca głowę w jej stronę i uśmiecha się szeroko, będąc jednocześnie dumnym ze swojego pomysłu.

- Nie. My wyjeżdżamy, oboje.- przygląda się ze reakcji brunetki.

***

                Część drogi mija im w ciszy. Darcy wpatrzona jest w krajobrazy, rozciągające się za oknem. Harry nie powiedział im, gdzie jadę, nie uchylił dla niej nawet rąbka tajemnicy. Jej powieki robią się coraz cięższe i powoli przegrywa ‘’walkę’’ z nadchodzącym snem.

Tymczasem Hazza beztrosko prowadzi samochód, ukradkiem zerkając w stronę brązowookiej dziewczynki. Delikatny uśmiech błąka się po jego twarzy, gdy widzi dziecko ze spokojną twarzyczką, lekko rozwartymi, malinowymi usteczkami i kilkoma loczkami, błąkającymi się po jej uroczej twarzyczce. Szczerze powiedziawszy Harry musi przyznać, że była śliczna, nawet bardzo. W przyszłości będzie miała wielu adoratorów- przemyka mu przez myśl, więc mimowolnie mocniej zaciska dłonie na kierownicy. Nie może znieść myśli, że jakiś typek może dotknąć tej małej istotki, a co dopiero jej skrzywdzić. Szkoda, ze nie wie, jak bardzo on potrafi ją skrzywdzić swoją obojętnością.

               Drugą, znacznie krótszą część spędzają na rozmowie. Dziewczynka wydaje się naprawdę inteligentna, a zarazem urocza, co jest lekko zadziwiające, biorąc pod uwagę jej wiek. Darcy pogłaśnia nieco muzykę, lecącą w samochodowego radia i nuci pod nosem jej melodię, dopóki nie słyszy bruneta, która śpiewa. Patrzy na niego swoimi wielkimi, kakaowymi oczami, które teraz święcą się od nagromadzonego w szczęścia. Dokańczają piosenkę wspólnie.

- Kiedyś stworzymy duet i nagramy płytę- wzdycha Harold, przeczesując dłonią swoje włosy. Do jego uszu dobiega dźwięk śmiechu Darcy. Porównuje go do tysiąca, a nawet miliona małych dzwoneczków, rozdzwonionych w tym samym czasie. Ma naprawdę piękny śmiech, zresztą Joy też miała. – Za chwile będziemy na miejscu.- wyjaśnia i skręca w lewą stronę, mijając znak ‘’Holmes Chapel’’. 

**********************************************************

Rozdział krótki, gdyż nie chciałam ponownie kazać wam czekać miesiąc ;)

A tak wgl to witam was, kochane! Jak życie?

mój status: w oczekiwaniu na wakacje xD

Jeśli przeczytałeś to skomentuj choć jednym słowem ;) Dla ciebie to nic trudnego, a dla mnie ogromna motywacja!